We beginnen waar we de vorige wandeling zijn geëindigd bij station Baarn.
Wie met de auto komt, kan deze parkeren op de P+R-parkeerplaats. We lopen richting de westzijde — dus niet naar de kant van het dorp. Excuses: ik bedoel natuurlijk stad, want Baarn heeft sinds 1350 stadsrechten! Al snel duiken we het Baarnse Bos in en komen langs de Grote Kom①, een vijver in het midden van het bos. Vervolgens volgen we verschillende bospaden en steken de drukke weg over om in het Paardenbos te komen. Hier gaan we bijna ongemerkt over een kleine verhoging, een flank van onze eerste hug. Daarna kruisen we opnieuw een weg en komen in het Roosterbos met een plateau van 14 meter hoog. We lopen langs een oude wal die bekend staat als Franse Kamp②. We volgen een aantal bospaden en steken via een voetgangersbrug de spoorlijn over. We blijven nog even in het bos en bereiken vervolgens de Baarnse Berg③, een plateau waarop rond een langgerekte vijver een villawijk is gebouwd. Hier bevindt zich een historisch punt, de Starreberg (16 m), waar vroeger een stelsel van sterlanen lag. Vanaf hier kon men toen de Dom van Utrecht en de kerktoren van Loosdrecht zien, maar van dat uitzicht is inmiddels niets meer over. Achter in de tuin van een van de villa’s ligt het hoogste punt van Baarn, de Eemnesserbergje (21 m). Dit was ooit een uitzichtheuveltje dat behoorde tot de tuinen van paleis Soestdijk. Iets verder komen we op een viersprong, de top van de Hoge Eng (17 m). We lopen langs de oude watertoren④, die is omgebouwd tot een woning. Daarna dalen we de hug af en komen in de kern van het dorp met een sfeervolle brink⑤.
Wie wil kan hier een klein ommetje maken naar het Cantonspark⑥ met de grote orangerie, de Wintertuin, genaamd. We komen weer samen op de Torenlaan, steken het spoor over om opnieuw het Baarnse Bos in te gaan. We passeren een kleinere vijver, de Linden Kom⑦ en wandelen door een loofgang⑧ en langs enkele rustige boslaantjes. Wanneer we het bos verlaten, zien we links een grote gedenknaald ter nagedachtenis aan de Slag bij Waterloo. Deze weg loopt kaarsrecht naar paleis Soestdijk⑨ en is dus een echte zichtlijn.
We bevinden ons nu in het lage gebied tussen de bergen van Baarn en Soest. Hier loopt een kleine vaart⑩, ooit gebruikt voor de afvoer van turf. Bijna was dit een groot kanaal geworden dat Utrecht met de Zuiderzee moest verbinden, maar dat ambitieuze plan is uiteindelijk nooit gerealiseerd. We steken opnieuw een drukke weg over en komen in Soestdijk. De weg gaat omhoog en we bereiken de volgende hug: de Lazarusberg (21 m). Iets verderop staat de watertoren⑪ van Soest, die ook is omgebouwd tot een woning. Hij staat op een kleine verhoging, de Steenberg (20 m). We bevinden ons nu op de Soestereng, waarvan het noordelijke deel inmiddels volledig is volgebouwd. Pas verderop zie je landbouwvelden en krijgt het landschap iets van de oorspronkelijke eng terug. We zijn nu bij een molen⑫, De Windhond gekomen. Even verderop zien we het laatste hugje van vandaag: de Engerberg (18 m), een onlangs gerestaureerde grafheuvel. Via een smal pad dalen we af naar het “dal” en bereiken station Soest Zuid, het eindpunt van deze etappe. Hier kun je de trein terug naar Baarn nemen of verder reizen in de richting van Utrecht.